Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

[Sir Keldorn]

-Frey o co tu chodzi...*zapytał żony i spojrzał w jej zapłakane zielone oczy*

[Frey]

*wtuliła się w niego najmocniej jak tylko umiała*- On powiedział, że piękno nie pomoże człowiekowi... - Że go nie ochroni...

[Sir Keldorn]

-Ale w czym go nie uchroni...*patrzyła na nią*

[Frey]

*spojrzała mężowi w oczy* - Nie wiem, sama nie wiem... *rzekła przestraszonym głosem,a potem w okno spojrzała* - O Bogowie ślub... *zerwała się mimo bólu, a potem ręką ruch uczyniła i portal otwarła, po czym przeszła przez niego*

[Frey]

*po chwili błękitny portal znowu zalśnił w Lazarecie, a Ona ukazała się w nim z uśmiechem na twarzy, gdy jednak przekroczyła jego próg, jej wzrok zgasł, a ona upadła na podłogę z osłabienia*

[Sir Keldorn]

*podbiegł do niej i wziąwszy ją na ręce położył na łóżku, przykrył kocem i pozwolił odpocząć. Sam zaś usiadł obok niej na krześle i po pewnym czasie i jego zmogło zmęczenie*

[Frey]

- Suc... *jęknęła cicho przez sen*

[Sir Keldorn]

*wydawało mu się, że coś słyszał. Spojrzał na Frey, a widząc że śpi. Przymknął oko*

[Frey]

- Suc... *jęknęła znowu przez sen*

[Sir Keldorn]

*teraz był już pewny, że Frey coś mówi. Wstał więc i podszedł do niej. Nachyli się nad nią i nasłuchiwał jej słów*

[Frey]

*tym razem przekręciła się na drugi bok* - Pić... *jęknęła przez sen*

[Sir Keldorn]

*szybko podszedł do stolika i zabrał z niego kubek z wodą. Następnie podszedł do niej i uniósł jej głowę dając się jej napić*

[Frey]

*jęknęła znowu, lecz tym razem czując wilgoć na ustach nieświadomie napiła się wody. Nagle jej łóżko zrobiło się całe wilgotne i zakrwawiona, a ona rzuciła się czując potworny ból*

[Sir Keldorn]

*zrozumiał co się właśnie stało. Spojrzał na Frey*-Zbudź się Freyjciu już czas...-Stoguś chce wyjść na świat...*podszedł do piecyka, który tam stał i nastawił wodę. Zdał sobie sprawę, że chyba to on będzie musiał przyjąć Stogusia na świat. Trochę się przestraszył ale nie myślał teraz o tym. Podwinął rękawy koszuli i przemył ręce. Gdy był już gotów podszedł do Frey*

[Frey]

*nagle otwarła przestraszone oczy i przez chwilę jakby nie zdawała sobie sprawy co się wokół niej dzieje. Leżała i przyglądała się poczynaniom męża* - Kel, co ty robisz?... *zapytała zdziwiona*