Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

*Kiwnął głową nieznajomej.* Jakże zamierzasz ją tam przenieść?

*Pokiwał rozbawiony głową.* Nigdy nie potrafiłeś czekać Arth... *Uśmiechnął się do kobiety stojącej niedaleko panny młodej. Podszedł do leżącej bogini ze strachem.* Frey?

*Westchnął. Teraz zapowiadały sie długie chwile przy wypowiadaniu przez zakochanych swoich przysięg.*

*Uśmiech sam wpłynął na jego usta, kiedy widział zakochanych stojącyhc przed boginią. Stałtuż za nimi.* -Luu byłby z Ciebie dumny, gdyby tu był... *Szpenął do elfa tak,a by tylko on go usłyszał.*

*Podszedł do boginie kłaniając się.* -Witaj, dawnośmy sie nie widzieli... nie forsuj się... Wszkaż bez Ciebie ceremonia odbyć się nie mogłaby...

*Miał czarną szatę na sobie, a włosy opadały mu swobodnie na ramiona Wkroczył na łąkę, widząc na niej stojącego samotnie przyjaciela.* -Witaj szczęśliwcze... Hmmm...A mozę powienienem powiedzieć niesz ...

*Nie rozglądał się, był już bardzo blisko, a nadal nie widział żadnych oznak zaślubin, zdziwiło go to, lecz podążał dalej.*

*SZedł szybkim krokiem przez leśny trakt. Znów był spóźniony. Skierowałsię na kamienną dróżkę, aby jak najszybciej dotrzec na miejsce, w które zdążał.*

*Podszedł do Bogini i rzekł.* Wybacz... Lecz pożegnać się chciałem, gdyż zbyt zmęczony jestem, aby dłużej tu pozostać. *Zaczerpnął powietrza i kontynuował.* Bardzo dziękuje, za zaszczycenie mnie zapro ...

*Podążyłwzrokiem za oddalającą się Hermioną. Westchnął. Zmęczenie znów dało o sobie znaki. Wstał i skierował się do bogini, aby pożegnać się i na odpoczynek się udać.*

*Uśmiech sposępniał mu.* Cóż wielka to dla mnie boleść, iż musisz już wracać do siebie... Choć zapewne jeszcze w przyszłości nie raz jeszcze będzie okazja do przetańczenia całej nocy... *Dodał z filgl ...

Zapewne...*Upił łyk wina i dodał.* Dziękuje...

Wypartruje Tantanosa, mego orła. Wysąłem do kilka dni temu z ważną wiadomością, i powienien lada dzień wrócić... *Uśmiechnął się.* Och jedzenie... *Wyraził swe zdziwienie.* Smacznego... *Pochwycił nie ...

*Spojrzał znów w niebo jak gdyby czegoś wypatrywał.*

*Żołądek domagał się pozywianie, wszak od śniadania nic w ustach nie miał.* Oczywiście, zapewne owa dziczyzna jest wyborna. *Odprał. Podał Hermionie rękę i poprowadził w stronę stołu.*