Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*szła długim holem nie spiesząc się i Stogusia śpiącego do siebie tuliła. Nie wiedziała, co ma zrobić, więc postanowiła porozmawiac ze swym gościem nim decyzje podejmie. W końcu dotarła do schodów, a gdy się po nich wspięła, odetchnęła głęboko i do Sali kominkowej weszła synka coraz mocniej do swej piersi tuląc*

Giveron

*Giveron siedział w fotelu, patrząc na strzelające w górę płomienie. W dłoniach trzymał parującą czarkę.* Pyszna herbata, naprawdę przednia... *Powiedział po cichu, upijając łyczek z naczynia.* Tak więc... zdecydowałaś? *Spojrzał w oczy kobiety* Obawiasz się mnie?

Frey

*jeszcze mocniej ścisnęła w ramionach śpiącego synka* - Decyzja nie należy do mnie, tylko do jego ojca... *rzekła cicho* - To, że on już mnie nie kocha, nie znaczy, że nie ma prawa decyzji Giveronie... *nie patrzyła mu w oczy* - To od jego decyzji zależy, tylko jego...

Alandiril I

*wszedł do sali powoli spojrzał złowrogo na nieznajomego i usiadł na krześle nie opodal kominka*
-Witaj Frey
*uśmiechnął się nieznacznie*

Frey

- Witaj Rmzesie... *rzekła cichutko, a tulony malce oczka otwarł i zakwilił radośnie*

Alandiril I

-Naprawdę Frey twój syn jest piękny

Frey

- Dziękuję... *zarumieniła się, a malec zarechotał radośnie*

Giveron

*Przymrużył oczy spoglądając na osiłka.* Bądź tak dobry, i idź się zajmij przelewaniem krwi jak to macie w zwyczaju. *Wstał z fotela, i podszedł powoli do kobiety. Dotknął dwoma palcami czoła dziecka* Śmieszny jest ten świat, mały elen. Wszystko będzie zależało od tego śmiertelnego zabijaki... *Spojrzał w oczy kobiety* Dlaczego jego? To twoje dziecko. Twoja błękitna, nieśmiertelna krew sprawia że to dziecko jest niezwykłe. A nie jego mordercze zapędy.

Frey

*spojrzała mu głęboko w oczy* - Ja jestem tylko naczyniem, które nosiło to dziecko, on zaś jest jego Stwórcą... *rzekła cichutko* - Dlatego decyzja do niego należy... *dodała i uśmiechnęła się łagodnie*

Giveron

*Uśmiechnął się smutno.* Błądzisz we mgle. On jest tylko ogniwem. Iskrą. Jego dusza jest umazana krwią. Jest plugawym człowiekiem, którzy odrzucili całą chwałę w której żyli.

Frey

*wstała nagle i z całej siły wymierzyła mu policzek* - Nigdy... - Rozumiesz nigdy nie wolno Ci tak mówić o moim mężu... *syknęła* - Gdyby nie on, to dziecko nigdy nie przyszło by na świat. To dzięki niemu jest takie wyjątkowe, bo Keldorn jest wojownikiem o czystym sercu... - To jego wybrał demon Quashi...

Giveron

- Demony, aniołowie, bogowie... *Mówił cicho* Przemierzyłem świat wzdłuż i wszerz, a wszyscy oni okazali się nieśmiertelnymi o zbyt wielkim mniemaniu o sobie. Uderzyłaś mnie, a nic nie wiesz o rasie swojego małżonka. Uważasz że ma szlachetne serce. Może ma, nie oglądałem jego serca. Ale pogódź się z jednym - ludzie, jako rasa odrzucili wszystko co szlachetne. *Skrzyżował ręce na klatce piersiowej* Twoje... wasze dziecko jest pierwszym które może przerwać ten błędny krąg.

Frey

*maluszek w jej ramionach zarechotał znowu radośnie* - Możesz sobie mówić co chcesz Giveronie... *rzekła cichutko* - Ale On jest szlachetny wiem to, jestem pewna tego do tego stopnia, że chciałam oddać swą nieśmiertelność, żeby żyć z nim jak normalna kobieta... *dodała*

Giveron

*Skinął głową, i usiadł na fotelu.* Głupota... ale podziwiam cię. Nie wiesz jak wielu takich jak ty miało aspiracje do rządzenia światem, wszystko byle posiadać jakąś władzę. Jesteś inna, niż wszyscy nieśmiertelni. Nie popełnij błędu takiego jak oni *Giveron machnął ręką, a w kominku pojawiły się nowe polana* Pamiętaj że nie jesteście wszechmocni. Może... może to nie tylko twoja wyjątkowość wpłynęła na dziecko, może zadziałała tu też ludzka, śmiertelna moc. Nie wiem. Ja też nie jestem wszechmocny, ani wszechwiedzący. Spytaj go zatem. Musisz mi wybaczyć moje słowa, ale widziałem już sporo. Mógłbym zgadywać że więcej niż ty. I widziałem upadek ludzi... może nie powinienem oceniać ich po tym co wieki temu zrobił jeden... *Udał coś, w rodzaju uśmiechu.* Odkąd tu jestem nachodzi mnie sporo wątpliwości. Nigdy mi się to nie zdarzało... *Dodał cicho* Biegnij więc, nieśmiertelna. Spytaj śmiertelnika z którym związałaś swój los...

Frey

*jej zielone oczy patrzyły na niego bystro* - Ja nie uważam się ani za wszechmocną, ani za wszechwiedząca Giveronie... *rzekła delikatnie* - A rządzenie światem zostawiam wariatą, którzy się na to porywają, bo na cóż mi taka odpowiedzilność... *uśmiechnęła się łagodnie* - Zanim pójdę powiedz mi, co miałeś na myśli mówiąc, że jeden człowiek coś zrobił... *poprosiła*