Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Sir Keldorn

- To jest nieważne... Do wesela się zagoi...*uśmiechnął się*
- Boję się, że ja Ciebie bardziej skrzywdziłem...Prawda, żem Cię skrzywdził Frey....
- Co do słów, że w walce nie ma miejsca na sentymenty to prawda...*westchnął* - Tyle, że ja je mam... Zwłaszcza wtedy gdy muszę walczyć z osobą którą kocham...
- Mój mistrz mawiał..."Musisz odsunąć w walce uczucie bo, któregoś dnia zginiesz* - Ale ja nie potrafię być dla Ciebie ostry i surowy...
- Wiedziałem, że któregoś dnia dojdzie do takiej walki jak dziś...
- Boję się tylko, że już nie będziesz chciała mnie widzieć.. a co dopiero pokochać..*po jego policzkach pociekły łzy*

Frey

- Nigdy mnie nie stracisz Kel, ale muszę Ci coś powiedzić... *jęknęła cichutko, delikatnie wmasowując mu ciepłą ręką maść wokoło ran*

Sir Keldorn

- Słucham Frey...*w jego głosie panował spokój. Delikatnie jęknął gdy zaczęła nakładać maść*

Frey

- W nocy Shu i ja ustaliliśmy datę ślubu... *rzekła szybko. Nie chciała go okłamywać, nie mogła, nie umiała by*

Sir Keldorn

*bardzo posmutniał* - Czyli się kochacie... to dobrze...
- Kiedy ten ślub ma się odbyć...*odwrócił głowę i spojrzał na Frey. Jego oczy były czerowne. Westchnął i po chwili dodał...*
- Frey mam nadzieję, że będziesz z nim szczęśliwa...*spojrzał w jej oczy*

Frey

*spojrzała mu w oczy i smutno się uśmiechnęła* - Kel... *jęknęła cicho, nadal delikatnie masując jego plecy*

Sir Keldorn

- No cóż Frey... dokonałaś już wyboru...
- Od dziś musimy być tylko przyjaciółmi...
- Może moja miłość, któregoś dnia pomoże mi kochać Cię jak siostrę...
- W szafie w mojej torbie jest bandaż... Proszę zrób mi opatrunek....*był smutny widać było, że walczy sam z sobą*

Frey

- A więc straciłam Ciebie... *szepnęła wstając i podchodząc do szafy. Po twarzy pociekły jej łzy, lecz on tego nie widział. Przez jakiś czas grzebała w szafie w poszukiwaniu bandaża*

Sir Keldorn

*usiadł na łóżku* - Nigdy mnie nie stracisz... Powiedziałem tak bo pomyślałem, że jak zostaniesz żoną Shu to na miłość między nami miejsca nie będzie...
- Zawsze będę Cię kochać... zawsze...o to się nie bój kochana moja Frey...*uśmiechnął się do niej*

Frey

*stała tak i wpatrywała się wtrzymany w ręku bandaż* Kel... *rozpłakała się w końcu*

Sir Keldorn

*wstał choć plecy ból sprawiały. Podszedł do niej i ją przytulił* - Nie płacz już Frey...

Frey

- Wybacz mi... *rzekła roztrzęsionym i załamanym głosem*

Sir Keldorn

*spojrzał jej w oczy* - Jest dobrze Frey i będzie dobrze...zobaczysz...
- Najważniejsze abyś była szczęśliwa...*pocałował ją w włosy*

Frey

*spojrzała na niego blada jak ściana* - Jestem szczęśliwa, bo ty jesteś moim przyjacielem... *szepnęła cicho, a potem podprowadziła go do łóżka, położyła go na nim, a potem zrobiła opatrunek*

Sir Keldorn

*gdy już mu założyła opatrunek spojrzał na nią i odrzekł* - Dziękuję Frey...
- Będziesz szczęśliwa z Shu... Wszak go kochasz...*spojrzał na nią*... Prawda..