Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

Ogród za świątynią to ulubione miejsce Abiego, to tam chowa się,
gdy chce coś zrobić, tak aby Frey go nie widziała
[tam zrobił kołyskę dla Gabriela].
To tam obnaża swe boskie ciało, aby w spokoju poćwiczyć,
to tam odpoczywa od zgiełku i znoju dnia powszedniego...

Aby się do niego dostać, trzeba wyjść ze świątyni i skręcić w lewo...

Frey

*Siedziała w jego ukochanym miejscu i nie wiedziała co ma ze sobą zrobić, próbowała odpiąć bransoletę, ale tylko poraniła palce o zatrzask. Siedziała więc z podkurczonymi pod siebie nogami i płakała w ciszy*

Tristian

*Tristian przyszedł znikąd, twarz miał mokrą od łez. Usiadł obok siostry, uśmiechnął się do niej delikatnie. Objął ją delikatnie.* Nie jesteś sama, pamientaj o tym stokrotko *Rzekł wciąż łamiącym się głosem, i objął ją mocniej*

Frey

On odszedł Tris*rozpłakała się na głos* I jestem sama już na zawsze *łzy pociekły jej po twarzy* Na zawsze... Odtrąciłam wszystkich dla niego, a on po prostu zapomniał co do mnie czuje, zapomniał miłości, czułości, wszystkiego. Jak mam z tym żyć... Jak braciszku *wyszeptała łamiącym się głosem* Życie już chyba nie dla mnie...

Tristian

*Spojrzał na nią twardo* Twoje szczęście, nie minęło. Nie odeszło. Wiesz o czym mówię. *Po jego tarzy potoczyły się łzy* Myślisz, że o czym myślę nocami, kiedy w mych murach tylko wiatr słysze? *Przytulił ją i spojrzał w oczy* Wiesz czemu tu jestem? Dla ciebie. *Głos mu zachypł* Twoje szczęście nie odeszło...

Frey

Więc co mam zrobić, co , powiedz, bo teraz sama już nie wiem. Zbyt dużo czuję, żeby rozróżnić co dobre, a co złe braciszku *wtuliła się w niego mocno* Zbyt dużo...

Shudri · Gość

*Doszedł do filaru, oparł się o niego. Zauwarzył Tristiana i siostrę jego, Frey. * "Mężczyzna ma dużo bólu głupcze, więcej niż ty. Kobieta też ma ból. Przez ciebie głupcze# *Powiedział nieanturalnym, demonicznym głosem. Krasnolud nie zważając na demona ruszył dalej.*#Głupcze, idziesz zrobić więcej bólu? Znów? Ty tylko ból, ty nic lepszy niż ja# *Krasnolud przystanoł* Tharumie zamilcz. Potem będziesz miał swój czas, tyle bólu ile chcesz. Potem. Odejdź. *Czekał na odpowiedź. Z ust krasnoluda wydobyły się słowa #Jutro, ta sama godzina. Pół doby, nie ćwierć. Jeszcze będziesz żałował głupcze, zobaczysz# *Krasnolud skończył rozmowę z demonem* Nie będę *Rzekł, ruszył w kierunku rodzeństwa*

Tristian

Nie wiem... *Powiedział ciężko przez łzy* Nie pozjadałem wszystkich rozumów stokrotko. Ale ja... ja zawsze mówiłem że będe czekał... Wiem... że to głupie, ale ja dalej czekam. *Jego policzki lśniły od łez* Ja się nie godze ze złem i smutkiem które mnie dotyka, i wiem że krew która w tobie krąży, też ci nie pozwoli się poddać kwiatuszku.

Frey

*Zobaczyła go słaniającego się na nogach i szybko wstawszy podbiegła, aby go podtrzymać* Co ci jest Shu *zapytała miękkim i pełnym obaw głosem*

Shudri · Gość

Nic... Jestem tylko zmęczony.. *Usilnie starał się uśmiechnać, na twarzy pojawił się tylko dziwny, wymuszony grymas. * Frey... Wybacz, nie chciałem żeby to tak zabrzmiało. Źle wyszło. Muszę... raz na jakiś czas poświęcić coś demonowi... Bym mógł tu z wami być, nie chciałem cię trapić dodatkowo... Wybacz, proszę *Skłonił głowę*

Frey

*Wzięła go w ramiona i rozpłakała się* To ja przepraszam Shu, to ja, ale nie wiedziałam, nie wiedziałam ...

Tristian

*Siedział na ławce. Nie umiał pomagać. Spuścił głowę i spojrzał w ziemię. Nie nauczyli go pomagać, nie może pomagać mieczem. Wszyscy, wszyscy na których mu zależy odchodzą* Jestem śmiercią? *Szepnął do siebie najciszej jak się dało...*

Shudri · Gość

Nie musisz, nie mogłaś wiedzieć. Nie chciałem żebyś wiedziała. *Delikatnie objoł Boginię, spojrzał jej w oczy*

Frey

*Podprowadziła go do ławki i posadziła obok brata* Ale dlaczego Shu, dlaczego...

Shudri · Gość

Masz dosyć własnych problemów na głowie. A ja jakoś sobie z tym poradzę... *Uśmiechnoł się nieznacznie .Rubin stracił blask, ból przechodził*