Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*uśmiechnęła się do niego z czułością, po czy malca z kocyk odwinęła, a ten zamachał rączkami w kierunku wojownika radośnie* - On chyba chce do Ciebie kochanie... *rzekła z delikatnym uśmiechem*

Sir Keldorn

*uśmiechnął się do nich i zabrał go na ręce. Przytulił Stogusia do siebie i ucałował w czółko*-Mam nadzieję, że grzeczny byłeś i mamusia nie miała powodu do zmartwień...*uśmiechnął się do synka*

Frey

* uśmiechnęła się czule, ale zaraz jej twarz stężała* - Kel musimy porozmawiać... *rzekła cichutko, a potem na synka wzrok przeniosła* - Tylko, że On jest taki mały... *dodała ze łzami w oczach*

Sir Keldorn

-Rozumiem, że musimy porozmawiać...-O tym liście, który mi dałaś...-Czy tak...*zapytał patrząc na Stogusia*

Frey

- Tak kochany... *uśmiechnęła się do niego, widząc jak malec wczepił się paluszkami w jego długie, czarne włosy i jął pchać je sobie do buzi* - Chcę byś wiedział, że decyzja co do naszego syna należy do Ciebie, to ty masz decydujący głos, choć wiem, że powiesz mi, iż powinniśmy to zrobić razem, to jednak chcę byś to ty tym razem zadecydował... *rzekła łagodnie* - Znasz mnie, ja zawsze widzę w istotach tylko dobro i dlatego często sie mylę, ty zaś nigdy się nie mylisz Kel...

Sir Keldorn

-Nie mów tak...-Mylę się jak każdy...-Powiem tyle...-Gdym przeczytał ten list zrozumiałem, że Giveron mam mnie za nic...-Naśmiewa się z tego, żem śmiertelny...-Boję się, że jeśli weźmie Stogusia na wychowanie to i tego go nauczy, a wówczas mój własny syn nie będzie potrafił mnie szanować i kochać...-Pozatym co on takiego może zaoferować nam, że tak nalega...-Czy on już kiedyś miał jakiegoś ucznia...-Czy może się czymś pochwalić...-Jest wiele pytań...-Nie wiem co zrobić...-Nie mam zaufania do kogoś kto mnie traktuje gorzej tylko dlatego, żem śmiertelnik...-Zastanawiam się patrząc na jego słowa i czyny czy on kiedyś kochał i czy potrafi kochać...*spojrzał na Frey*-Nie chciałbym aby stało się to samo co z Gabrielem...

Frey

- Masz rację... *szepnęła, a po twarzy pociekły jej łzy* - Więc idź i porozmawaj z nim, a ja i Stoguś się przejdziemy... *uśmiechnęła się do niego przez łzy* - I przyślij do mnie Ramzesa, niech nam potowarzyszy... *ręce ku malcowi wyciągnęła*

Sir Keldorn

-Nie Frey...-Poczekaj...-Powiedz mi czy Ty chcesz aby on nauczał Stogusia? *spojrzał w jej oczy czekając na odpowiedź*

Frey

- Tak... *szepnęła nieśmiało* - Uważam, że On może dużo nauczyć naszego syna, ale ja się mogę mylić, dlatego wolę byś to ty z nim porozmawiał... *oczy w podłogę nieśmiało wbiła*

Sir Keldorn

-Rozumiem...-Kiedy by go zabrał?...*spojrzął na nią*

Frey

*nagle w jej oczach pojawił się strach* - Ale On jest jeszcze taki mały... *broda jej zadrżała* - Nie chcę się z nim rozstawać... *jęknęła*

Sir Keldorn

-No ja też...-Rozumiem, że jesli się zgodzimy to zabieże go gdy już trochę podrośnie...*spojrzął na nią*-Zawsze liczyłem się z Twoim zdaniem i wiem, że masz rację...-Więc się zgadzam na to aby on go nauczał...-Jeśli jednak coś mi się nie spodoba to odbiorę mu Stogusia...

Frey

*spojrzała mężowi głęboko w oczy* - Ale zanim to się stanie, chcę byś porozmawiał z Giveronem i wszystkiego się dowiedział... *szepnęła* - Proszę...

Sir Keldorn

-Dobrze więc chodźmy do niego...*spojrzał na nią i wstał gotów by wyjść*

Frey

*wzrok w podłogę wbiła* - Idź sam, a ja wezmę Stogusia do Ogrodu i pokarzę mu moje kwiatki... *ręce ku synkowi wyciągnęła*