Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*uśmiechnęła się promiennie* - Patrz Stogusiu twój pierwszy mieczyk... *jej oczy zapłonęły delikatnie, gdy do malca się uśmiechała*

Giveron

*Zza szpitalnego parawanu wyszedł powolnym krokiem, i podszedł do kobiety i jej dziecka.* Podjąłem decyzje. Będę nauczał dziecko, starał się by jego dusza nie stała się czarna jak każdego człowieka, by był ninquë elen ú úmëa. *Na jego twarzy pojawił się cień strachu, tylko na chwilkę* Oni mówią że to próżny wysiłek... Ale jeśli choć mała szansa na powodzenie, to warte to zachodu. Ale z lá Atan nís i mężczyzny śmiertelnego dziecko spłodzone, może odmienić wydawałoby się przypieczętowany los tego ambar.

Sir Keldorn

*przysłuchiwał się słowom Giverona*-Czy ktoś mi w końcu wyjaśni o co tu chodzi...-Jacy oni...-Co ma uratować...-Zaczyna mnie to już irytować...-Giveronie po coś tu przybył...-I kto Ci niby pozwoli wychowywać Stogusia...

Frey

- Mówisz, że mój yondo ma envinyata Ambar?... - Odpowiedz, mój nér o coś Cię pytał.... *spojrzała na nieznajomego*

Sir Keldorn

*nie słysząc odpowiedzi ponaglił ją*-Giveronie odpowiedz nam na nasze pytania...

Frey

*swą dłoń na ręce męża położyła* - Spokojnie kochany, pan Giveron na pewno nam wszystko wytłumaczy...

Stoguś

*najedzony i szczęśliwy zagruchał radośnie, rączki ku ojcu wyciągając* - Guuu... *wyszczerzył bezzębne dziąsła w słodkim uśmiechu*

Sir Keldorn

*odwrócił się do syna i wziął go na ręce, a następnie zaczął z nim spacerować po lazarecie wciąż czekając na odpowiedź*

Stoguś

*zagruchał radośnie w ramionach ojca, a potem zainteresowany jego pięknymi, długimi, czarnymi włosami chwycił jeden z kosmyków i z całej siły pociągnął*

Sir Keldorn

-Ałć...*zawołał z uśmiechem*-Niezły siłacz z Ciebie...*nachylił się nad nim i pocałował go w policzek*

Stoguś

*zarechotał wesoło, czując słodki całus ojca na policzku i zaczął machać intensywnie rączkami w geście radości*

Shievan Khai

*Zapukał lekko i wszedł, dzwigając pod ramieniem pęk pergaminów. Stanłą w progu, przyglądając się przez chwilkę igraszkom małego, po czym wszedł dalej.*Przyszedłem zobaczyć, czy wszystko w porządku, ale chyba już nie muszę pytać.*Uśmiechnął się lekko.*Przyszedłem też, niestety, pożegnać się. Czas mi w drogę.*

Frey

*na przyjaciela spojrzała smutno* - Dobrze, więc jedź, ale jak wrócisz musisz koniecznie opowiedzieć nam, coś znalazł... *po tych słowach wstała powoli z łóżka i podeszła do Shievana, a potem mocno się do niego przytuliła* - Dziękuję Ci za wszystko... *szepnęła*

Sir Keldorn

*spojrzał ze Stogusiem na Shievena*-Szczęśliwej podróż...-Oby Bogowie byli łaskawi i pozwolili odnaleźć to czego szukasz...

Shievan Khai

*Przytulił ją delikatnie i zmierzwił włosy młodej matki.*Cieszę się, że mogłem asystować. Nie każda matka zgodziłaby się, by poród jej syna odbierał nekromanta.*Uśmiechnął się do Freyi, po czym wypuścił ją z objęć. Następnie ukłonił się Keldornowi i pogłaskał małego po policzku.*Miło mi było poznać, Keldornie. I ciebie też, mały wojowniku.*Założył kapelusz, ujął pergaminy i ruszył w stronę drzwi.*Jak tylko wrócę, pierwsze kroki skieruję w te progi.*Obiecał, po czym wyszedł, żeby nie przedłużać niepotrzebnie pożegnania. Dopiero na korytarzu rozejrzał się, czy nikt nie widzi, i rozpłynął się w cieniu obok schodów. Nie chciało mu się czekac na woźnicę.*