Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Shievan Khai

*"Bardzo dobre pytanie" Zaklął w myślach. "Zaiste, świetne. Żebym tylko znał na nie odpowiedź!" Rozejrzał się po pomieszczeniu.*Okna! Tu musi być powietrze! To nerwowe, tak się zdenerwowała, że zablokowała dopływ powietrza.*Zdania wymawiał dosć chaotycznie, bo w tym samym momencie przypominał sobie reguły sztucznego oddychania. Odchylił głowę Freyi i zamknął jej usta, po czym nabrał pełne płuca powietrza i wdmuchnął je przez nos nieprzytomnej. Następnie otworzył usta wciąż trzymając jej podbródek, aby ułatwić wydech.*

Sir Keldorn

*szybko podbiegł do okien i je na ościerz pootwierał. Świeże powietrze buchnęło do środka odświeżając cały lazaret. Nastęnie podszedł do piecyka i przysunął bliżej środka garnek z ciepłą wodą, aby ją podgrzać*

Frey

*jej bezwładne ciało leżało teraz na Keldornie, zaś całe łoże naszło krwią. Po chwili zaczęła się krztusić*

Shievan Khai

*Pomógł jej przekrzywić trochę głowę, żeby bez problemu wykrzusiła to, co musiała.*Keldorn, ja tą wodę przygotuję.*Zganił się w myslach, że nie zrobił tak od poczatku.*Jak Freya dojdzie do siebie, musisz być koło niej. Siedź na łóżku, za rękę ją trzymaj, po prostu bądź obok. To już powoli się kończy, przedporodowy jest najgorszym okresem.*Wstał, żeby zrobić miejsce dla wojownika.*Acha, nie ździw, się, ona może być w czarnej rozpaczy, że to się nie uda. Uspokój ją wtedy, żeby znowu nie straciłą przytomności.*

Sir Keldorn

-Dobrze...*odparł i usiadł obok niej chytając ją za rękę. Odgarnął jej loki z czoła i oczu, a także otarł jej kropelki potu z czoła*

Frey

*oczy słabo otwarła* - Kel... *szepnęła cichutko* - Przepraszam... *rozpłakała się* - Ja nie mogę, nie mam siły... *jęczała zrozpaczona*

Sir Keldorn

-Ależ masz kochanie...*powiedział łagodnie*-Tyle już razem przeszliśmy...-To też przejdziemy...-Jeszcze trochę i będzie po wszystkim...*uśmiechnął się do niej i w bladą dłoń ją pocałował*

Shievan Khai

*Sprawdzał co pewie czas wodę, aż uznał, że jest dobra. Wyparzył narzędzia, po czym odlał trochę wody do miski i starannie umył ręce. Uśmiechnął się mimowolnie, słysząc słowa Freyi i momentalnie się odprężył. Pamięć go nie zawiodła.*Jakąś służkę trzeba teraz po pieluchy posłać.*Zagaił wesoło, stając przy łóżku.*Za jakieś pół godziny będziesz szczęśliwą matką dwojga synów.*

Frey

*łzy ciekły jej po twarzy, a potem nadszedł kolejny skurcz i opadła na Keldorna, lecz była przytomna, tylko bez sił* - Ja już nie mogę... *jęknęła cichutko*

Sir Keldorn

*spojrzał na Shieva*-Widzisz zaraz będzie po wszystkim...*powiedział do Frey wciąż jednak patrząc na niego. Wiedział już, że coś jest nie tak. Czekał tylko na potwierdzenie swoich przypuszczeń*

Frey

*oddychała coraz ciężej, a skurcze przychodziły jeden za drugim i jeden mocniejszy od drugiego*

Shievan Khai

*Dostrzegł spojrzenie Keldorna i mrugnął do niego uspokajająco.*Uważaj, zaraz się zacznie.*Mruknął cicho.*Pamiętasz swój ostatni poród, Freyu? Wtedy też tak mówiłaś i wszystko poszło jak z płatka. A warunki były dalece gorsze.*Położył dłonie na jej brzuchu.*Poza tym, Stogar chyba się na Ciebie obraził za ten brak wiary.*Uśmiechnął się tajemniczo i oderwał ręce.*Komuś tu śpieszno na świat.*

Frey

*uchwyciła mocniej ramiona Kledorna i krzyknęła, a po chwili zaczęła przeć.... Czoło zrosiły jej kropelki potu*

Sir Keldorn

*uśmiechnął się tak jak potrafił w zaistaniałej systuacji. Następnie chwycił dłonie Frey i przytulił ją do siebie siedząc za nią z tyłu*

Shievan Khai

*Stanął tak, żeby bez problemu móc odebrać poród. W pierwszej chwili czuł się strasznie skrępowany, także by to zamaskować, odwrócił się i sprawdził temperaturę wody w miednicy. Czuł się idiotycznie.*No, dobrze.*Przemógł się w końcu, świadom, że wygląda niezbyt inteligentnie.*Zobaczmy tego naszego młodego wojownik.*