Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Sir Keldorn · Wysłany: Nie 19:17, 18 Mar 2007 Temat postu:

*widząc, że niewiele wskóra, wyjął lekarstwo, które dostał od druida ze swojego grodu. Było to bardzo silne lekarstwo, podniósł jej głowę i całe w nią wlał. Teraz czekał na efekty*

Frey · Wysłany: Nie 20:03, 18 Mar 2007 Temat postu:

*odkaszlnęła znowu krwią, a potem otwarła słabo oczy i spojrzała na niego. Lecz kolor jej oczu wydał mu się dziwny, nie były już zielone, lecz szare i choć rany się zasklepiły, to trucizna jęła już robić spustoszenie w jej organiźmie. Jej podstawowym efektem było drętwienie rąk i nóg* - Kel... *próbowała się do niego uśmiechnąć*

Sir Keldorn · Wysłany: Nie 21:10, 18 Mar 2007 Temat postu:

*wziął ją na ręce i ruszył z nią do Świątyni. Nie wiedział co się z nią dzieje. Bał się, że to samo co z Trisem*

Frey · Wysłany: Nie 21:17, 18 Mar 2007 Temat postu:

- Kel... *szepnęła* - Zostaw mnie tutaj i idź, musisz uratować Trisa... *złapała go mocniej za ramię, a jej ciałem targnął dreszcz bólu* - Ale sam sobie nie poradzisz, zostaw mnie i poślij po kogoś... - Kogoś dobrego... *jęknęła*

Sir Keldorn · Wysłany: Nie 21:21, 18 Mar 2007 Temat postu:

*spojrzał na nią*-Czyli po kogo Frey?-Nie znam nikogo kto miałby doświadczenie w walce z Wilkołakiem...*niósł ją dalej w kierunku Świątyni*

Frey · Wysłany: Nie 21:25, 18 Mar 2007 Temat postu:

*jej cialo wygięło się nagle, a ona krzyknęła z bólu* - W ... - Lazarecie... - Znajdziesz... - Coś... - Na... - Ból.... *jęknęła i wbiła paznokcie w jego skórę, a potem zemdlała*

Sir Keldorn · Wysłany: Nie 21:48, 18 Mar 2007 Temat postu:

*zaczął z nią biec*-Nie umieraj mi Frey...*powiedział do niej głośno*

Threzgol · Dołączył: 31 Mar 2007 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

*Lekko chwiejnym krokiem, szła przez las postać odziana w czarny płaszcz podróżny z założonym na głowę kapturem zasłaniającym twarz. Przez ramię była przerzucona torba, zaś na dłoniach znajdywały się skórzane rękawiczki. Spod kaptura wystwały kosmyki białych włosów, rzeczywiście wyglądających na szare i zlepione brudem. W sporej cześci płaszcz był rozdarty, okazując pod sobą granatowe odzienie. Podróżnik padł na kolana, po czym ostatkami sił podniósł się. Coś ciagnęło go w tamtą stronę, jednak nie wiedział co. Całe to uczucie zaczeło się wyjściu na Świat Powierzchni... Szedł siłami nie wiadomo skąd nabytymi. Po kilku godzinach wyszedł na skraj lasu. Padł na ziemię. Musi odpocząć. Podniósł twarz i zauważył swiątynię. Uśmiechnął się lekko. Próbował dalej się podnieść, lecz jedyne co się udało, to zemdleć z powodu braku sił*

Threzgol · Dołączył: 31 Mar 2007 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

*Po krótkim czasie znów się przebudził... Musi rozpoznać prawdę... Jedyne imie, które pamięta... Kto to? Musi sie dowiedzieć... Powstał, podpierając się o pień drzewa. Ledwo trzymajac sie na nogach, zauważył dróżkę prowadzącą w stronę świątyni. Może tu coś o niej będą wiedzieli?*