Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Quellehir

Twojej pomocy? *Zaśmiał się głośno* To ty chyba nie znasz tego lasu... Uważaj dzik biegnie! *zwolał wskazując palcem w strone skąd dochodził szelest*

Dimble

Niee... to stado złotych smoków! *krzyknoł z udawanym przestrachem gnom. W końcu nie wytrzymał i zaśmiał sie głośno* Choć ,że szybciej.. nie mam całego dnia..

Quellehir

To nie smoki czy nie widzisz? To nie smoki! To nie jest Smok! To super łoś... *Wypowiadajc te słowa z krzaków wyleciał stado dzikich mrowek gnomożercow* hihi *Zaśmial się i wyjął coś z kieszeni* Chodzcie do tatucia. *Mrowki ruszyy w strone gnom... wampir skoczył przed niego i potraktował je "InsektKillerem"* No już po nich, możemy ruszać....

Dimble

*Pokręcił głową i przyspieszył kroku*

Quellehir

*Zanim zapadł zmierzch udało się poszukiwaczom przygód wyjść z lasu*

Dimble

Muszę jeszcze wstąpić do kaplicy... Miałem dziwny sen.. *Gnom nie czekając na odpowiedź skierował się w stronę owego budynku. Uniusł rękę w geście pozegnania*

Quellehir

Zegnaj... *wampir powoli podążył w strone świątyni*

Frey

*Biegła jak szalona nie patrząc dokąd zdąża, nagle zorientowała się, iż jest w lesie i że nowu się zgubiła. Upadła na kolana i zaniosła się gorzkim płaczem*

Frey

*Klęczała na ziemi kuląc się od płaczu, wszystko wokół ją przerażało, a ciało odmówiło posłuszeństwa i nie mogła go podnieść. Klęczała więc i płakała*

Shudri · Gość

*Przystanoł tuż przy granicy lasu, ścisnoł w ręce mithrilowy pierścień z szafirowym okiem. Zdecydowanie wszedł do lasu, nie wiedząc ,gdzie ma się kierować ruszył przed siebie. * Ehh... głupi jestem, broń wziąść mogłem, a teraz jak owca z wilkiem się mieżąca.. * Po chwili potknoł się o wystający korzeń i wywrócił. Wstał pospiesznie, ruszył dalej, nieporadnie, jak to krasnolud w lesie. Spojrzał jeszcze raz na szafir, ruszył dalej, chałasując przy tym niemiłosiernie*

Frey

*Klęczała na ziemi i nie mogła się uspokoić, ból był zbyt silny, mogła tylko modlić się o śmierć*

Shudri · Gość

*O mało co nie wywrócil się po raz drugi, tym razem jednak zachował równowagę, przystanoł na chwilę, wsłuchując się w mowę lasu. Gdzieś zaćwierkał ptak, gdzieś zaszumiały liście. Gdyby wsłuchać się bardziej dało się dosłyszeć cichy, bowiem daleki płacz. Wojownik szybko ruszył w tamtym kierunku, nie zwarzając na krzaki, czy gałęzie*

Frey

*Nadal skulona z bólu mogła tylko trzymać głowę opartą o kolana i modlić się, aby wszystko nagle się skończyło. Słowa ukochanego, że odchodzi i Danielusa, że przegrał sprawiły, że pojawiła się w niej pustka. Mogła już tylko samotnie płakać*

Shudri · Gość

*Wyłonił się zza rozłożystej, ale niewysokiej sosny. Zauważył płaczącą kobietę, podszedł do niej niespokojny. Przyklękoł blisko, delikatnie objoł ją ramieniem. *Frey, jestem tu. Będzie dobrze. * Rzekł cicho*

Frey

Odejdź Shu, nie możesz mi pomóc, nikt nie może *zaszlochała* A nie chcę, żebyś mnie taką widział *zarumieniła się lekko*