Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

Ciebie już, w ciemność spowitą i w ciszę,
Sen nieprzespany łagodnie kołysze,
Na grozę śmierci oczy ci zasłania
Wiecznymi blaski rajskiego świtania,
I żadnych w sobie udręczeń nie mieści,
I żadnej z życia minionych boleści.

Za to ta cała noc grobu straszliwa
Mnie bezsennego swym mrokiem pokrywa,
Przez nie domknięte wciskając się oczy,
Widomą grozą serce me otoczy.

Za to mnie śmierci milczenie powleka,
Jak zbudzonego w mogile człowieka,
Co z przerażeniem w tej podziemnej ciszy
Zamierający własny krzyk swój słyszy
I czuje rozpacz, co nim jeszcze miota,
I całą gorycz zgonu i żywota.

W Tatrach - 1880 ( "W ciemności grobu" A. Asnyk)

Frey

* Na cmentarz wszedł sługa z kilkoma pachołkami niosąc trumnę* Tutaj pani kazała ją położyć *wrzasnął na chłopów i pokazał miejsce palcem. Chłopi posłusznie i delikatnie położyli ją na ziemi i odeszli w milczeniu.
Jan podszedł do trumny i otwarł ją.

W środku leżało ciało hybrydy. Była już umyta i uczesana. Miała na sobie skórzane spodnie koloru piasku oraz białą koszule, a na niej dublet koloru młodych liści. Ręce miała złożone, lecz w dłoniach trzymała swój sztylecik.
Na szyi miała przewiązaną apaszkę koloru koszuli, która ślad sznura maskowała. Trumna wokoło była ozdobiona girlandami z kwiatów.
Jan podszedł do małego krzesełka koło trumny i położył na nim niewielkie zamknięte pudełeczko, gdy już wszystko zrobił ogarnął całość bacznym wzrokiem i uśmiechnął się delikatnie* No wszystko już przygotowane, pani i jej brat będą zadowoleni *rzekła do siebie i w ciszy opuścił przybytek*

* Gdy sługa zniknął, zza rogu wyłonił się Herkules, podszedł do trumny i położył na niej łeb po czym żałośnie zaskowyczał. Trwał tak przez kilka chwil, a potem położył się obok niej, aby swej ukochanej matki chrzestnej strzec do jutra i aby nikt jej nie zakłucał spokoju*

Frey

*Sługa wszedł rano, aby sprawdzić czy wszystko w pożądku, a widząc śpiącego przy trumnie gryfa uśmiechnął się tylko nieznacznie i cicho wyszedł*

Frey

*Gdy weszła na cmentarz gryf podniósł niespokojnie głowę, lecz widząc swa panią opadła na miejsce. Stała tak i patrzyła na przyjaciółkę próbując przypomnieć sobie tylko dobre i radosne chwile. Wszędzie stały porozstawiane krzesła dla gości, a ona stała tak w milczeniu*

Tristian

*Na cmentarz wszedł Tristian, był ubrany w czarny skórzany prochowiec, włosy mając spięte w kucyk. Twarzy nie miał ponurej, była... smutna. Bił od niego przeogromny smutek. Podszedł do miejsca gdzie leżała Hybryda, i przykucnął przy niej. Coś szeptał cichutko, i schylił głowę niżej. Po paru chwilach wstał powoli.* Witaj stokrotko *Rzekł zachrypniętym, pustym głosem do siostry, co chwila spoglądając na leżącą obok przyjaciółkę*

Frey

*Odwróciła się od brata * Witaj i daj mi jeszcze monencik *szepnęła*

tatsu

*Zaturkotały nieopodal koła powozu. Rozległy się ciche kroki dwu osób. Po chwili przy bramie pojawiła się niska, kobieca postać w czarnej sukni wyszywanej srebrem, prowadzona przez mężczyznę w stroju stangreta. Kobieta coś cicho szepnęła, mężczyzna ukłonił się i odszedł, pozostawiając ją przy bramie.
Ograrnęła niesforny kosmyk z twarzy i założyła go za ucho. Splotła dłonie i pochyliła głowę, wsłuchując się w odgłosy ceremonii*

Frey

*Uśmiechnęła się na jej widok i poprosiła, aby tatsu usiadła*

Frey

*Podeszła do niej i poprowadziła do wolnego krzesła* Poczekamy za resztą gości tutaj *szepnęła łagodnie*

Calanthea · Gość

*W cieniu bramy zatrzymała się drobna kobieta odziana w czarną, podkreślającą sylwetkę suknię. Długie srebrne włosy swobodnie spływały na plecy i ramiona. Rozejrzała się mrużąc oczy. Tuż obok niej stała mała dziewczynka, którą trzymała za rękę. W drugiej dłoni trzymała smukły kwiat kalii.*

Frey

Witaj Cala, cieszę się iż mogłaś przybyć *rzekła do przyjaciółki* Ciebie też Sokoliczko witam. Siadajcie proszę ...

Calanthea · Gość

I ja również się cieszę.*Kiwnęła głową, lecz uśmiechu na jej twarzy nie było. Pogrzeb nie nastrajał jej do wesołości. Skierowała się do krzeseł i usiadła. Na kolanach żłożyła kwiat. Chciała go złożyć na samym końcu dopiero.*

Shudri · Gość

*Wkroczył na teren cmentarza. Broda krasnoluda była idealnie ułożona, spleciona na końcach w niewielkie warkocze. Ukłonił się Calanthea'i i Kukułce . Cicho szepnoł do Lady Tatsu * Witaj Pani* Klęknoł przy trumnie, mocno zacisnoł powieki, zmówił krótką modlitwę w języku krasnoludów. Wstał i stanoł nieopodal trumny*

Gvalchca · Gość

*Uczepiła sie nogi Cali i obserwowała wszystko i wszystkich swoimi dwukolorywi oczami. Usmiechneła sie nieśmiało do Frey.*

Calanthea · Gość

*Odkłoniła się krasnoludowi i spojrzeniem po twarzy hybrydy przesunęła.*