Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*wchodząc na cmentarz mijasz kilka grobów, na których leżą świeże kwiaty. W oddali widzisz biały budynek z czerowną tabliczką*

Krypta Merkorna

*to tutaj odbędzie się pochówek Wielkiego Wojownika*

Frey

Wchodząc do środka widzisz ściany pobielone wapnem, co nadaj im jasny, łagodny kolor. Na środku znajduje się kamienny postumen, na którym spocznie truman z wojownikiem. Postument udekorowany jest girlandami z kwiatów, wokoło niego zaś stoją poukładane świece. Na ścianie zawieszono kamienną tablicę z wizerunkiem barbarzyńcy oraz wiersz, ku jego czci...

Madame Rina

Do krypty weszła wojowniczka. Położyła kwiaty pod tablicą pamięci ku czci Merkorna po czym oddaliła się w zamyśleniu nad kruchością ludzkiego..

Frey

#kondukt wszedł do krypty, chłopi położyli trumnę Merkona na postumencie i oddalili się zostawiając swą panią samą ze zmarłym#

*dopiero teraz zauważyła kwiaty pod tablicą i uśmiechnęła się widząc karteczkę. Potem podeszła do świec ustawionych wokół trumny i podpaliła każdą po kolei* - Żegnaj Merkornie... *rzekła i z człością położyła rękę na wieku trumny* - Żegnaj... *rzekła i ze łzami w oczach opuściła miejsce wiecznego spoczynku wojownika Merkorna*

DragoonMaster

*krasnolud podążał między grobami w strone krypty,rozglądał się po wspaniałej okolicy podziwiając spokój i ciszę tego miejsca....wszedł do wnętrza krypty i uklękną przy trumnie zmarłego*-Merkornie nie było mi dane Cię poznać bliżej i żałuje tego...mam nadzieję że spotkamy się kiedyś w Wallhali i będziemy się cieszyć wiecznym triumfem...*klęczał tak chwilę w ciszy modląc się o wieczne szczeście dla wojownika...odwiną zawiniątko które przyniósł ze sobą...ują w dłonie pięknie zdobiony krasnoludzki hełm i złożył go na wieku trumny*-Merkornie niech to będzie mój dar dla Ciebie...Odpoczywaj w spokoju!*mówiąc te słowa powoli oddalił się w stronę Świątyni.....*

Frey · Wysłany: Sob 10:36, 10 Mar 2007 Temat postu:

*weszła powoli do krypty i rozejrzała się wokoło* - Witaj Merkornie... *uśmiechnęła się sama do siebie i podeszła do sarkofagu, a potem na nim bukiet położyła*

*po chwili ciszy westchnęła* - Nie będę Ci mówiła co się stało, bo sam pewnie wiesz o Armagedonie, o mym ślubie z Kelem i o tym, że niedawno synka urodziłam... *położyła rękę na kamiennym sarkofagu* - Ty na pewno wiesz o wszystkim, więc Ci o tym opowiadała nie będę... - Przyniosłam Ci za to moje napiękniejsze kwiaty, żebyś wiedział, że o tobie pamiętam, nawet wtedy, gdy długo nie przychodzę... *w oczach stanęły jej łzy, więc szybko otarła je rękawem, a potem wyszła spokojnie i ruszyła ku Lazaretowi*