Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Siringa

* Przez krzyk bólu usłyszała jak ktoś woła. Usłyszała też demona, jak klnie głośno, lecz uścisku swego nie zwolnił. *

Hannibal

*Muszę sporządzić dodatkowy eliksir który Siringo musisz wypić, powinnismy sie pozbyć demona na jakiś czas. Pamietajcie Eliksir nie jest wieczny! *Po chwili zabrał się do tworzenia miksturki zmocnienia*

Sir Keldorn

*Keldorn przyglądał się poczynaniom Hannibla, sprawdzając jednocześnie czy z Siringą wszystko wporzadku.*

Hannibal

*Podszedł do Siringi ze sporządzoną miksturką zleczniczych ziół *Wypij ją ona Wzmocni Cię, im więcej sił zachowasz tym silny ścisk demona osłabnie*Podał Jej do ust lecznicze zioła *Mowiac..-Pani, wypij chociaż łyk, a lepiej się poczujesz.*Spojrzał na demona, patrzac jak jego uścisk staje sie słabszy.*

Siringa

* Poczuła jak coś ściąga ją w dół, wyrywając z objęć demona. Słyszała jego śmiech. Wiedziała, ze następnym razem nie wyrwie mu się z objęć*

Sir Keldorn

*Spojarzał na Hannibala i zapytał* - czy tego demona nie moża innaczej pokonać jak tylko czarami.

Sir Keldorn

*Po chwili dodał* - wszakże obydwaj jesteśmy zaprawieni w boju może dałoby się z nim powalczyć.

Siringa

* Poczuła ból, kiedy spotkała się ze swoim ciałem. Krzyknęła przerażona zaczerpnąwszy powietrza w płuca. Spojrzała na boginię, która także zaczęła się krztusić*[/img]

Sir Keldorn

*Szybko podbiegł do Siringi pomagając jej łapnąć oddech* - jesteście już wśród żywych, Siringa słyszysz mnie!

Frey

*poczuła nagły ból, a potem zemdlała. Gdy otwarła oczy zobaczyła nad soba sufit, a z piersi wydarł jej sie krzyk, gdy puste płuca wypełniły się powietrzem. Zaczęła się dusić i kaszleć*

Sir Keldorn

*Szybko podbiegł do nie i uniósł ją aby mogła zaczerpnać powietrza*

Siringa

- Tak..Żyjemy..* szepnęła cicho. Starała sie uśmiechnąc, lecz ból ramienia nie pozwolił jej na to*

Frey

*złapała go mocno za silne ramiona i wsparła się na nich mocno*

Hannibal

*Stanał obok Frey.*Mowiłem, a nie posłuchaliście Mnie, trzeba było dokończyć zaklęcie, a teraz demon spowrotem rośnie w siłe!*Z nie pokojem myślał co robić dalej i w kólko powtarzał: co robić, co robić.*W koncu przyszło nekromancie coś na myśl.*Uchyliwszy czoło ku gorze, powiedział... Trzymajmy się za ręce.Połaczymy Swe siły.Wypowiedzmy razem zaklęcię.*Chwycił księgę zaklęc z której korzystała Siringa* Które to zaklecie odparl? *Z nie pokojem patrzył na Obie Panie.

Siringa

- Nie! Panie zostaw! * krzyknęła w stronę Hannibala* - Demon odszedł...Nie może już nas skrzywdzić... On..On po mnie przyszedł.... Stare rachunki mamy ze sobą...